Dit proefschrift van Marinke Steenhuis moest stoer en monumentaal worden. Passend bij het werk van Pieter Verhagen. Het boek zit boordevol tekst en beeld. Door de kolomindeling met twee kolommen en een optimale benutting van de breedte van de bladspiegel, was het mogelijk het onderste deel van de pagina’s voornamelijk wit te houden. Deze opzet geeft de pagina’s lucht, maar ook het gewenste monumentale karakter. De typografie is gedrukt in groen en grijs, waarmee het landschappelijke en het stedelijke is gevangen.