Diederendirrix architecten is een toonaangevend bureau voor architectuur en stedenbouw. Hun kwaliteit ligt in het verhelderen van complexiteit. Vanuit loyaliteit aan de ideeën van de opdrachtgever zoeken zij naar een doelmatige en eigenzinnige interpretatie van de opgave. In hun architectuur gaan zij niet voor provocatie, maar voor de verbinding. Het resultaat is altijd een uitgesproken ontwerp. Beukers Scholma herkent zich goed in deze opvattingen en het inspireerde voor het ontwerp van het boek.
Bij boeken is de structuur zeer bepalend voor hoe het boek wordt ervaren. Beukers Scholma praat daarom graag mee over een mooie, uitgesproken of interessante indeling. Bij de monografie voor diederendirrix was bedacht dat het boek uit de volgende hoofdbestanddelen zou bestaan: een viertal essays, een stuk of 25 uitgelichte projecten en een chronologisch overzicht van alle gerealiseerde projecten achterin het boek. Beukers Scholma vond dat met deze indeling al die prachtige projecten uit de chronologie achterin verstopt raakte. De oplossing is gevonden door van het overzicht het hoofddeel van het boek te maken en de uitgelichte projecten op chronologie terug te stopen en groot – als paukeslagen – te laten uitspringen. De projecten krijgen zo de aandacht die ze verdienen en de paukeslagen zorgen voor een prettige dynamiek. Uitgesproken, net als diederendirrix.
Oog voor detail, te vinden in het werk van diederendirrix, is subtiel aangebracht in het omslag. Een aantal geperforeerde lijnen, gebaseerd op het stramien van het binnenwerk, laten de knalgele band licht schemeren in het beeld van het stofomslag.