Ze zouden kakelvers uit de koekenpan kunnen komen, zo uitnodigend glimmen ze op het omslag. Het geheim? Een strategische lik UV-lak op de spiegeleieren. Ze fungeren als lichtvoetige metafoor voor serieuze problematiek.
Kan kunst de voedselcrisis helpen oplossen? Rond deze vraag organiseert kunst en architectuurcentrum Stroom het programma ‘Foodprint’. Deze publicatie maakt hiervan deel uit. Ze opent met een opvallende eigen toets van Beukers Scholma in de vorm van drie titelpagina’s. In een opeenvolging van spiegeleieren groeit het eigeel ten koste van het wit, en de titel ‘Food for the City’ groeit mee: ‘Dit is een dringende kwestie’ roepen de 150 punts kapitalen, ‘de verhoudingen raken zoek!’ Met pure vormgeving is dit alvast een voorproefje van de inhoud. De timeline die vervolgens verticaal doorloopt op eigele pagina’s en de heldere infographics informeren in een kort bestek over de feiten.
Dertien deskundigen geven hun visie in woord, afgewisseld door zeven beeldessays. Deze volgen wereldwijd de weg van het voedsel, van zaad via groei, oogst, handel, consumptie en voedselcultuur tot afval. Beukers Scholma tekent mede voor de beeldredactie. ‘Daarbij is het zaak een inhoudelijke lijn te kiezen’, verduidelijkt Marga, ‘zodat de selectie samenhang heeft’.
Rest de onontkoombare kip-en-ei-vraag. Wat was er het eerst? ‘Dat is het enige dat niet besproken is’ zegt Haico, ‘maar verder is werkelijk alles over tafel gegaan.’ Het resultaat mag er wezen.